„რონდელის ფონდის“ გამოცემაში – „ცენტრალური აზიის ქვეყნების ენერგოპოლიტიკა: ახალი საექსპორტო მარშრუტების ძიება უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი სამხედრო აგრესიის დაწყების შემდეგ”,  განხილულია 2022 წლის თებერვალში უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი სამხედრო აგრესიის დაწყების შემდეგ ცენტრალური აზიის ქვეყნების – ყაზახეთისა და თურქმენეთის, ენერგოპოლიტიკაში მიმდინარე ცვლილებები. გამოცემის ელექტრონული ვერსია, ინგლისურ ენაზე, იხილეთ „რონდელის ფონდის“ ვებგვერდზე.

„რონდელის ფონდის“ გამოცემაში – „მილსადენები და პოლიტიკა პოსტსაბჭოთა სივრცეში: ბრძოლა ენერგორესურსების ტრანსპორტირებისათვის“ მოცემულია ინფორმაცია პოსტსაბჭოთა სივრცეში არსებულ ყველაზე მნიშვნელოვან მილსადენებზე, მილსადენის პროექტის განხორციელების ისტორიულ და პოლიტიკურ კონტექსტზე, შეფასებულია მილსადენის მარშრუტის წინაშე არსებული გამოწვევები და პერსპექტივები. გამოცემის ელექტრონული ვერსია იხილეთ „რონდელის ფონდის“ ვებგვერდზე.

ლიეტუვის მცირერიცხოვან მართლმადიდებელ თემზე გავლენისთვის ბრძოლა კონსტანტინოპოლისა და მოსკოვის საპატრიარქოებს შორის მიმდინარე ისტორიული დაპირისპირების კონტექსტშიც უნდა განვიხილოთ. 2019 წელს კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს მიერ უკრაინის ეკლესიისთვის ავტოკეფალიის მინიჭების შემდეგ ბრძოლა კიდევ უფრო გამწვავდა, რაც მართლმადიდებელ სამყაროში დიდი რელიგიური განხეთქილების დაწყების მიზეზი გახდა.

იხილეთ სტატია ლიეტუვაში მართლმადიდებელ ეკლესიებს შორის დაპირისპირების შესახებ. სტატია 2024 წლის 21 თებერვალს გამოქვეყნდა civil.ge-ზე. სტატიის სანახავად გადადით ბმულზე.

ესტონეთში ორი მართლმადიდებელი საეკლესიო სტრუქტურა ფუნქციონირებს: მოსკოვის საპატრიარქოს ესტონეთის მართლმადიდებელი ეკლესია (ემე) და კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს ესტონეთის მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესია (ემსე). ესტონეთის რუსულენოვანი მოსახლეობა თავს უფრო პირველ რელიგიურ სტრუქტურას მიაკუთვნებს, ესტონელები კი – კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოს.

იხილეთ სტატია ესტონეთში მართლმადიდებელ ეკლესიებს შორის ურთიერთობების შესახებ. სტატია 2024 წლის 8 იანვარს გამოქვეყნდა civil.ge-ზე. სტატიის სანახავად გადადით ბმულზე.

რელიგია რუსეთის საგარეო პოლიტიკის ინსტრუმენტია, რომელსაც კრემლი თავისი პოლიტიკური მიზნების მისაღწევად იყენებს, განსაკუთრებით პოსტსაბჭოთა სივრცეში. 2022 წელს უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი სამხედრო აგრესიის დაწყების შემდეგ, რუსეთის მართლმადიდებელმა ეკლესიამ კრემლის ომს დაუჭირა მხარი, რამაც არაერთ ქვეყანაში მის ლეგიტიმაციას პრობლემა შეუქმნა, მათ შორის ლატვიაში, სადაც მცირერიცხოვანი მართლმადიდებელი თემია.

იხილეთ სტატია ლატვიაში მართლმადიდებელი ეკლესიის შესახებ. სტატია 2023 წლის 27 სექტემბერს გამოქვეყნდა civil.ge-ზე. სტატიის სანახავად გადადით ბმულზე.

1993 წლის შემოდგომაზე მოსკოვში განვითარებული მოვლენები მივიწყებული ამბავია, რომლის გახსენება რუსეთში არ სიამოვნებთ. ხელისუფლების ორ შტოს შორის დაპირისპირებამ, რომელიც შესაძლოა სამოქალაქო ომში გადაზრდილიყო, არანაკლები გავლენა მოახდინა რუსეთის ისტორიულ განვითარებაზე, ვიდრე 1991 წლის აგვისტოს პუტჩმა, რომელმაც საბჭოთა კავშირის ბედი განსაზღვრა. საკონსტიტუციო კრიზისმა (საკონსტიტუციო კრიზისს ასევე მოიხსენიებენ: „შავი ოქტომბერი“, „ოქტომბრის პუტჩი“, „ელცინის 1993 წლის გადატრიალება“, „თეთრი სახლის დახვრეტა“ და სხვ.) არა მარტო 1990-იანი წლების ქაოსს შეუწყო ხელი, არამედ, „პუტინიზმისთვისაც“ მოამზადა საფუძველი.

1985 წელს საბჭოთა კავშირის ლიდერი მის წინამორბედებთან შედარებით ახალგაზრდა და ენერგიული მიხეილ გორბაჩოვი გახდა, რომელმაც ეკონომიკური და პოლიტიკური კრიზისის დასაძლევად ლიბერალური რეფორმები წამოიწყო. რეფორმატორთა გეგმით „გარდაქმნასა“ და „საჯაროობას“ ქვეყნის პოლიტიკური და ეკონომიკური სისტემის გაჯანსაღება უნდა გამოეწვია.

მოლდოვაში მოქმედებს ორი მართლმადიდებელი ეკლესია: მოლდოვის მართლმადიდებელი ეკლესია (მმე), რომელიც ავტონომიურია და რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიას ექვემდებარება, და ბესარაბიის მიტროპოლია, რომელიც რუმინეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის (რმე) შემადგენლობაში შედის. ორივე ეკლესია თავს მოლდოვის ეროვნულ ეკლესიად წარმოაჩენს.

იხილეთ სტატია მოლდოვაში მართლმადიდებელ ეკლესიებს შორის დაპირისპირების შესახებ. სტატია 2023 წლის 20 აგვისტოს გამოქვეყნდა civil.ge-ზე. სტატიის სანახავად გადადით ბმულზე.